Dwór Obronny w Siemkowicach

Murowany dwór w Siemkowicach stoi na wyspie otoczony fosą. Dwór ten posiadający niegdyś niewątpliwe walory obronne został wzniesiony w XVI wieku w miejscu i z wykorzystaniem elementów starszej budowli. Jak wykazały badania, pierwotne fortalicjum w Siemkowicach istniało na kopcu pośród łąk, przy drodze do Radoszewic. Niestety prace inwestycyjne w początkach lat 70. XX wieku zatarły jej ślady. Kolejna, murowana budowla powstała w obecnym miejscu, na kopcu ziemnym otoczonym fosą. Jej budowę należy wiązać co najmniej z poł. XV w. Budowla ta miała postać dwupiętrowej wieży obronnej, wzniesionej na planie kwadratu mówią o tym dokumenty z 1491 r. a 1551 r. Marcin Bielski wspomina o"zameczku'' co odnosi się prawdopodobnie do tejże wieży. O kolejnym murowanym dworze na kopcu mowa jest w inwentarzach z 1563 i 1589 r. Dwór był już budowlą piętrową czwórdzielną a jedną z jego izb była wspomniana wcześniej wieża - kamieniec. Prawdopodobnie Jerzy Siemkowski h. Oksza nadał budowli nowa formę - przestronne izby, kamienna dekoracja odpowiadała ówczesnej modzie. W XVII w. kolejni właściciele - Święciccy przeprowadzili remont. Ostatni właściciele - Karśniccy, po pożarze w XIX w. obniżyli budynek o jedno piętro. Alkierz zwieńczono wówczas neogotycką wieżą. Dziś na dwór składają się 4 pomieszczenia różnej wielkości oraz alkierz dobudowany do południowo - wschodniego naroża. W jednej z sal zachowały się grube romańskie mury z kamienia polnego, będącego pozostałością istniejącej starej budowli a więc - kamiennej wieży obronnej. Dwór nosi ślady przebudów w stylu renesansowym i barokowym. Zachowały się renesansowe obramienia okienne 4 kamienne barokowe portale nadproża oraz w jednej z izb - profilowana belka sosrębu z data 1692. Po pożarze w 1945 r. budowla została odrestaurowana przez ówczesne władze w latach 1951- 1953 r. Zamek jak go nazywają mieszkańcy Siemkowic czeka na potencjalnego inwestora.